De dag na 3 oktober (voor ons rondom Leiden een zeer bekende dag in het jaar) dierendag!
Met zoveel dieren in huis, is dierendag natuurlijk de beste dag om mijn zooitje eens goed voor te stellen.
We hebben namelijk nogal een grote kinderboerderij. 7 kippen, 21 vissen en een garnaal, 3 katten en 3 honden.
Allemaal met een verhaal, allemaal niet zo maar hier binnen gekomen.
De 3 katten zijn het langste hier. Met hun zal ik beginnen.
Ferry Tales of voor kort Tales. Haar namen we mee vanuit Frankrijk. Ze zat in de bosjes met 2 ontstoken oogjes en ontzettend mager. Ze was vanaf dag 1 zindelijk (de eis van Man) en ook al deden we de buitendeur open, geen haar op Tales haar hoofd die eraan dacht weer terug naar haar franse thuis te gaan. Dan dus maar mee naar Nederland. Ze is zo ongelooflijk lief. Alles doet ze met beleid en zacht.
Wemel. Een van de Broers. Ook hij kwam met een verhaal.
Jaren terug (15 geloof ik) verhuisde ik vanuit Almelo naar Den Haag. Maar af en toe ging ik nog op visite bij een vriendin daar. Op een dag nam ik van deze rit 2 katers mee.
Mandje moest daar nog gekocht worden, dus het was niet geheel gepland en erg nodig. In principe zou ik er maar 1 houden, of zelfs geen een. Maar Wemel ving muizen. En dat was in Den Haag een heel handige eigenschap. Zo verdiende hij zijn plek in mijn huis. Wemel is heel wijs en beheerst. Zijn eerste jaren had hij wel wat eigenaardigheden (mannen waren nooit zijn vriend bijvoorbeeld) maar nu is die gewoon een heerlijke lieve goedsul en beste maatjes met Mini
Hagrid De andere van de Broers. Ook hij kwam mee uit Almelo en ook hij bleef. Niet omdat hij muizen ving, nee verre van dat. Hij maakt liever zijn broer wakker om hem erachter aan te sturen. Vogels wel, die vangt hij wel en graag. Nee hij werd vrienden met Maxi en ga jij maar eens een 3 jarige (die al het bekends wat hij tot nu toe kende al kwijt was) maar eens vertellen dat zijn vriend niet mag blijven, juist dat dacht ik al. Dus ook Hagrid bleef. Hij doet zijn naam eer aan. Hij is weliswaar broodmager, maar ook best heel groot maar ook een ontzettende rauwdouwer. Je koffie is niet veilig, maar op de spellen Rummycub komt die ook steenvast liggen, kopstoten zijn zijn specialiteit. Het liefst midden in de nacht. Hij is ook degene die de meeste littekens heeft van het vechten, we hebben al wat dierenartsen met hem bezocht. Het is een schat, en we zouden hem niet willen missen. Maar hij is wel een flinke handvol.
Met zoveel dieren in huis, is dierendag natuurlijk de beste dag om mijn zooitje eens goed voor te stellen.
We hebben namelijk nogal een grote kinderboerderij. 7 kippen, 21 vissen en een garnaal, 3 katten en 3 honden.
Allemaal met een verhaal, allemaal niet zo maar hier binnen gekomen.
De 3 katten zijn het langste hier. Met hun zal ik beginnen.
Ferry Tales of voor kort Tales. Haar namen we mee vanuit Frankrijk. Ze zat in de bosjes met 2 ontstoken oogjes en ontzettend mager. Ze was vanaf dag 1 zindelijk (de eis van Man) en ook al deden we de buitendeur open, geen haar op Tales haar hoofd die eraan dacht weer terug naar haar franse thuis te gaan. Dan dus maar mee naar Nederland. Ze is zo ongelooflijk lief. Alles doet ze met beleid en zacht.
Wemel. Een van de Broers. Ook hij kwam met een verhaal.
Jaren terug (15 geloof ik) verhuisde ik vanuit Almelo naar Den Haag. Maar af en toe ging ik nog op visite bij een vriendin daar. Op een dag nam ik van deze rit 2 katers mee.
Mandje moest daar nog gekocht worden, dus het was niet geheel gepland en erg nodig. In principe zou ik er maar 1 houden, of zelfs geen een. Maar Wemel ving muizen. En dat was in Den Haag een heel handige eigenschap. Zo verdiende hij zijn plek in mijn huis. Wemel is heel wijs en beheerst. Zijn eerste jaren had hij wel wat eigenaardigheden (mannen waren nooit zijn vriend bijvoorbeeld) maar nu is die gewoon een heerlijke lieve goedsul en beste maatjes met Mini
Hagrid De andere van de Broers. Ook hij kwam mee uit Almelo en ook hij bleef. Niet omdat hij muizen ving, nee verre van dat. Hij maakt liever zijn broer wakker om hem erachter aan te sturen. Vogels wel, die vangt hij wel en graag. Nee hij werd vrienden met Maxi en ga jij maar eens een 3 jarige (die al het bekends wat hij tot nu toe kende al kwijt was) maar eens vertellen dat zijn vriend niet mag blijven, juist dat dacht ik al. Dus ook Hagrid bleef. Hij doet zijn naam eer aan. Hij is weliswaar broodmager, maar ook best heel groot maar ook een ontzettende rauwdouwer. Je koffie is niet veilig, maar op de spellen Rummycub komt die ook steenvast liggen, kopstoten zijn zijn specialiteit. Het liefst midden in de nacht. Hij is ook degene die de meeste littekens heeft van het vechten, we hebben al wat dierenartsen met hem bezocht. Het is een schat, en we zouden hem niet willen missen. Maar hij is wel een flinke handvol.
Van Links naar Rechts
100% Isis |In het kort Isis. Een Podenco Maneto kruising uit Spanje (Animal in Need) van nu 5 jaar. Vernoemd naar een vrouwelijke DJ. Na al die jaren begint ze wat rustiger te worden. Maar ze is nog steeds een flinke handvol. 2 bekende uitspraken zijn hier "Iesjepiesje Peulenschil, doe nou eindelijk eens wat ik wil!"en "De crisis met Isis" Dan heb je een beeld. Jachthond in elke vezel van haar lichaam. Prachtig om te zien, superlief maar ook lastig in te tomen.
Layla Vernoemd naar het liedje van Eric Clapton. Zij kwam na Isis. We wilden graag plegen, en vroegen aan Animal in Need een Podenco waarvan ze zeker wisten dat ze de zomer niet zou overleven in het asiel. Op 25 mei kwam daar Layla aan op Schiphol.
Haar zenuwen zijn kapot en ze heeft geen rechte tand meer in haar bek, maar toen ze eenmaal aangesterkt was en klaar voor een plaatsing, bleek ze al een plek te hebben in Man zijn hart, en dan ga je hier niet meer weg.
Sister Bliss Ons kleintje. schoothondje, jachthondje, de dame met de meeste truitjes van allemaal. Podengo Portuguez en dan de mini uitvoering. Zo klein qua formaat, maar zo groot in hoofd en hart. Zij is de alfa teef in ons huis. Zij was gevonden, gedumpt door een portugese jager. De eerste avond snapten we het meteen. Ze ziet slecht. Zeker bij schemering. Ze schrikt dus ook nogal snel. Maar als ze je eenmaal mag, ook het allerliefste schoothondje.
Dan hebben we nog een serie kippen, sier en soms leggen ze een eitje en een groot aquarium vol vissen. Het is een vaste routine van verzorging en eigenlijk gaat het altijd vrij snel. De kinderen helpen goed mee. De kippen doen zij eigenlijk helemaal alleen. De intensievere dingen doe ik wel maar meestal met hulp. Ja en dan is het vooral leuk.
Naast dat ik het heel leuk vind om met dieren samen te leven, vind ik het ook erg belangrijk dat de kinderen leren hoe het is om de verantwoordelijkheid te hebben over iets. Dat iemand zijn welbevinden afhangt van wat jij doet. Hoe goed jij voor ze zorgt. En zo vroeg al, zijn er gelukkig altijd mensen die opletten, en die het overnemen. Dus kunnen ze op een veilige manier ervaren hoe het is om die grote verantwoordelijkheid te dragen, maar dat het dus ook heel leuk kan zijn. Want ik geloof niet dat een van de kinderen een dierloos huis zou willen.
Zo nu maar weer eens even een rondje wandelen met de dames!
Fijne dierendag allemaal!
100% Isis |In het kort Isis. Een Podenco Maneto kruising uit Spanje (Animal in Need) van nu 5 jaar. Vernoemd naar een vrouwelijke DJ. Na al die jaren begint ze wat rustiger te worden. Maar ze is nog steeds een flinke handvol. 2 bekende uitspraken zijn hier "Iesjepiesje Peulenschil, doe nou eindelijk eens wat ik wil!"en "De crisis met Isis" Dan heb je een beeld. Jachthond in elke vezel van haar lichaam. Prachtig om te zien, superlief maar ook lastig in te tomen.
Layla Vernoemd naar het liedje van Eric Clapton. Zij kwam na Isis. We wilden graag plegen, en vroegen aan Animal in Need een Podenco waarvan ze zeker wisten dat ze de zomer niet zou overleven in het asiel. Op 25 mei kwam daar Layla aan op Schiphol.
Haar zenuwen zijn kapot en ze heeft geen rechte tand meer in haar bek, maar toen ze eenmaal aangesterkt was en klaar voor een plaatsing, bleek ze al een plek te hebben in Man zijn hart, en dan ga je hier niet meer weg.
Sister Bliss Ons kleintje. schoothondje, jachthondje, de dame met de meeste truitjes van allemaal. Podengo Portuguez en dan de mini uitvoering. Zo klein qua formaat, maar zo groot in hoofd en hart. Zij is de alfa teef in ons huis. Zij was gevonden, gedumpt door een portugese jager. De eerste avond snapten we het meteen. Ze ziet slecht. Zeker bij schemering. Ze schrikt dus ook nogal snel. Maar als ze je eenmaal mag, ook het allerliefste schoothondje.
Dan hebben we nog een serie kippen, sier en soms leggen ze een eitje en een groot aquarium vol vissen. Het is een vaste routine van verzorging en eigenlijk gaat het altijd vrij snel. De kinderen helpen goed mee. De kippen doen zij eigenlijk helemaal alleen. De intensievere dingen doe ik wel maar meestal met hulp. Ja en dan is het vooral leuk.
Naast dat ik het heel leuk vind om met dieren samen te leven, vind ik het ook erg belangrijk dat de kinderen leren hoe het is om de verantwoordelijkheid te hebben over iets. Dat iemand zijn welbevinden afhangt van wat jij doet. Hoe goed jij voor ze zorgt. En zo vroeg al, zijn er gelukkig altijd mensen die opletten, en die het overnemen. Dus kunnen ze op een veilige manier ervaren hoe het is om die grote verantwoordelijkheid te dragen, maar dat het dus ook heel leuk kan zijn. Want ik geloof niet dat een van de kinderen een dierloos huis zou willen.
Zo nu maar weer eens even een rondje wandelen met de dames!
Fijne dierendag allemaal!
Reacties
Een reactie posten