Na 6 heerlijke weken is hier in regio midden de vakantie al weer een aantal weken voorbij.
Week 3 is inmiddels bijna voorbij en met het fijne nazomer weer zijn deze weken uitermate fijn als start van 3 intensieve maar ook leuke schooljaren.
De oudste doet dit jaar 4 havo. Hopelijk gaat dit jaar voorspoedig voor hem en valt het te combineren met al zijn andere dingen. Want als puber heb je het maar druk zo tegenwoordig.
De middelste zit dit jaar in groep 8 en gaat dus de basisschool afsluiten. Ze zal nog even hard moeten werken op de school van haar keuze te komen. We gaan er vanuit dat ze dat nu echt doorheeft en dat ze dus hard werkt.
Dan de jongste. Hij zit dit jaar in groep 6. Maar als nieuwigheidje mag hij dit jaar aan de plusklas beginnen. Wat voor hem heel fijn is, omdat hij eindelijk het gevoel heeft echt iets te leren. Zijn klas is een heel pittige dus ook daar zijn wel wat zorgen om.
Dit kleine stukje beschrijven van het komende schooljaar bevat een hoop. De meer geoefende lezer en vooral mede-ouder, ziet al een hoop mogelijke struikelblokken en veel potentieel werk voor ons als ouders. Voor jullie als lezers wel weer heel leuk want dan heb ik tenminste een hoop te vertellen. Voor mezelf hoop ik vooral op een heel saai schooljaar, dat begrijpen jullie vast wel.
Maar goed inmiddels is ons schooljaar al weer lekker op dreef. De eerste weken zijn altijd erg druk. Ik snap best dat alle scholen hun informatie en prachtige plannen en vooral positieve gevoel willen delen met de ouders. Dat vind ik ook wel heel fijn. Met zijn allen zorgen we natuurlijk voor al die schatjes en dan is er niets belangrijkers en fijner dan beginnen met alle neuzen dezelfde kant op en weten wat we van elkaar kunnen en moeten verwachten.
Maar dat betekent dus voor ons als zeer betrokken ouders dat voor ons die eerste weken ontzettend druk zijn.
Iedereen kent de standaard valkuilen en tijd-, energie-, geld- vreters, want natuurlijk moeten er altijd dingen als laatste weer, eigenlijk liever gisteren. Gymschoenen passen nooit meer (nee lieve moeders, dat wordt niet minder als ze ouder worden, de schoenen worden alleen groter), en "ohja mam ik moet nog een grafische rekenmachine en het mag alleen nmr huppeldepup zijn van dit merk, met examenstand" (niet naar de prijs kijken, gewoon op verzenden drukken bij betalen), zijn alle kampen al betaald (dit jaar alleen maar 2 verschillende schoolkampen en 3 (uiteindelijk 2) waterpolokampen) en natuurlijk het eeuwige kaften der schoolboeken en etui's checken (ohja voor de plusklas moet de jongste eigenlijk een extra etui), nieuwe schoolspullen nodig of is alles er nog? Vergeet niet met 3 ultieme vakantiekinderen (lees 23;00 naar bed, 12 uur op) en waterpolo trainingsschema's is op tijd opstaan maar zeker ook naar bed gaan een flinke uitdaging.
Maar ook in de eerste weken zijn daar de standaard informatieavonden (die altijd vallen op onze enige avond niet in het zwembad) altijd een logistieke uitdaging en altijd keuzes maken. Gesprekken in deze periode gaan vaak zo; "Gaan we naar de groep 8 info avond of die van groep 6 of splitsen we?" en ook "oh gelukkig die van 4 havo is een week later" "Hebben we oppas nodig? of kunnen ze het wel even zelf?" "moet de oudste werken of is hij er?" "Moeten we nog naar de Intakegesprekken?" "Jij had al gesprekken gehad met die juf?"
Uiteindelijk viel het allemaal weer strak op zijn plek. Sprak ik beide juffen van de jongste twee al op dag 1 en 2 van het schooljaar, en skippte we de intakegesprekken. Kozen we ervoor niet te splitsen en samen naar groep 8 te gaan (groep 6 verandert niet veel) en was de oudste alle 2 de avonden gelukkig thuis, zodat ze het met hun 3-en prima redden. Het grote voordeel van oudere kinderen. Misschien kunnen we in de toekomst weer eens aan een echt avondje uit denken. Voor nu bestaan onze uitjes vooral uit school, sport of pleegzorg zaken voor de kinderen. Niet erg hoor. Wel grappig eigenlijk.
Gisteravond hadden we de laatste informatie avond van dit jaar. En ook zoals hier was het een grote feel-good avond met een hoop "Pas op" vingertjes want het wordt wel zwaar. Lekker is dat hoor zulke avonden. Bevlogen leerkrachten en teamleiders en locatie hoofden die uitleggen wat ze doen en waarom en wat ze hopen ermee te bereiken. Maar ook altijd weer de ouders in de klas die heel herkenbare dingen zeggen "hee dat doet mijn kind ook"
Eigenlijk zouden scholen iedere 3 maanden dit soort bijeenkomsten organiseren. Gewoon als therapie voor de ouders. Zo zien we dat het allemaal wel meevalt en dan een heel bevlogen teamleider voor de groep zetten (we zijn een beetje verliefd geworden op hem :) en het is nog wel een leraar Duits!) en we kunnen er weer een tijdje tegenaan. Want dat puberouder zijn vind ik maar een lastig iets. En ik niet alleen merkte ik gisteravond weer. Een zeer positieve hap lucht is zo een avond! Dit kunnen we, ook dit jaar gaan we knallen!
Wij als ouders hebben onze tour de scolaire weer gehad, en nu ook de meeste start dingen gedaan zijn (alleen die extra etui nog en de oudste 2 gaan nog op verschillende kampen) kunnen we zeggen
We zijn gestart!
Week 3 is inmiddels bijna voorbij en met het fijne nazomer weer zijn deze weken uitermate fijn als start van 3 intensieve maar ook leuke schooljaren.
De oudste doet dit jaar 4 havo. Hopelijk gaat dit jaar voorspoedig voor hem en valt het te combineren met al zijn andere dingen. Want als puber heb je het maar druk zo tegenwoordig.
De middelste zit dit jaar in groep 8 en gaat dus de basisschool afsluiten. Ze zal nog even hard moeten werken op de school van haar keuze te komen. We gaan er vanuit dat ze dat nu echt doorheeft en dat ze dus hard werkt.
Dan de jongste. Hij zit dit jaar in groep 6. Maar als nieuwigheidje mag hij dit jaar aan de plusklas beginnen. Wat voor hem heel fijn is, omdat hij eindelijk het gevoel heeft echt iets te leren. Zijn klas is een heel pittige dus ook daar zijn wel wat zorgen om.
Dit kleine stukje beschrijven van het komende schooljaar bevat een hoop. De meer geoefende lezer en vooral mede-ouder, ziet al een hoop mogelijke struikelblokken en veel potentieel werk voor ons als ouders. Voor jullie als lezers wel weer heel leuk want dan heb ik tenminste een hoop te vertellen. Voor mezelf hoop ik vooral op een heel saai schooljaar, dat begrijpen jullie vast wel.
Maar goed inmiddels is ons schooljaar al weer lekker op dreef. De eerste weken zijn altijd erg druk. Ik snap best dat alle scholen hun informatie en prachtige plannen en vooral positieve gevoel willen delen met de ouders. Dat vind ik ook wel heel fijn. Met zijn allen zorgen we natuurlijk voor al die schatjes en dan is er niets belangrijkers en fijner dan beginnen met alle neuzen dezelfde kant op en weten wat we van elkaar kunnen en moeten verwachten.
Maar dat betekent dus voor ons als zeer betrokken ouders dat voor ons die eerste weken ontzettend druk zijn.
Iedereen kent de standaard valkuilen en tijd-, energie-, geld- vreters, want natuurlijk moeten er altijd dingen als laatste weer, eigenlijk liever gisteren. Gymschoenen passen nooit meer (nee lieve moeders, dat wordt niet minder als ze ouder worden, de schoenen worden alleen groter), en "ohja mam ik moet nog een grafische rekenmachine en het mag alleen nmr huppeldepup zijn van dit merk, met examenstand" (niet naar de prijs kijken, gewoon op verzenden drukken bij betalen), zijn alle kampen al betaald (dit jaar alleen maar 2 verschillende schoolkampen en 3 (uiteindelijk 2) waterpolokampen) en natuurlijk het eeuwige kaften der schoolboeken en etui's checken (ohja voor de plusklas moet de jongste eigenlijk een extra etui), nieuwe schoolspullen nodig of is alles er nog? Vergeet niet met 3 ultieme vakantiekinderen (lees 23;00 naar bed, 12 uur op) en waterpolo trainingsschema's is op tijd opstaan maar zeker ook naar bed gaan een flinke uitdaging.
Maar ook in de eerste weken zijn daar de standaard informatieavonden (die altijd vallen op onze enige avond niet in het zwembad) altijd een logistieke uitdaging en altijd keuzes maken. Gesprekken in deze periode gaan vaak zo; "Gaan we naar de groep 8 info avond of die van groep 6 of splitsen we?" en ook "oh gelukkig die van 4 havo is een week later" "Hebben we oppas nodig? of kunnen ze het wel even zelf?" "moet de oudste werken of is hij er?" "Moeten we nog naar de Intakegesprekken?" "Jij had al gesprekken gehad met die juf?"
Uiteindelijk viel het allemaal weer strak op zijn plek. Sprak ik beide juffen van de jongste twee al op dag 1 en 2 van het schooljaar, en skippte we de intakegesprekken. Kozen we ervoor niet te splitsen en samen naar groep 8 te gaan (groep 6 verandert niet veel) en was de oudste alle 2 de avonden gelukkig thuis, zodat ze het met hun 3-en prima redden. Het grote voordeel van oudere kinderen. Misschien kunnen we in de toekomst weer eens aan een echt avondje uit denken. Voor nu bestaan onze uitjes vooral uit school, sport of pleegzorg zaken voor de kinderen. Niet erg hoor. Wel grappig eigenlijk.
Eigenlijk zouden scholen iedere 3 maanden dit soort bijeenkomsten organiseren. Gewoon als therapie voor de ouders. Zo zien we dat het allemaal wel meevalt en dan een heel bevlogen teamleider voor de groep zetten (we zijn een beetje verliefd geworden op hem :) en het is nog wel een leraar Duits!) en we kunnen er weer een tijdje tegenaan. Want dat puberouder zijn vind ik maar een lastig iets. En ik niet alleen merkte ik gisteravond weer. Een zeer positieve hap lucht is zo een avond! Dit kunnen we, ook dit jaar gaan we knallen!
Wij als ouders hebben onze tour de scolaire weer gehad, en nu ook de meeste start dingen gedaan zijn (alleen die extra etui nog en de oudste 2 gaan nog op verschillende kampen) kunnen we zeggen
We zijn gestart!
Reacties
Een reactie posten